مقاله نابرابری اجتماعی در حوزه فراغت

طر ح مسئله: اوقات فراغت، عرصه اجتماعي نويني است كه در بستر مدرنيته، تغييرات اجتماعي و فرهنگي معاصر معنا و اهميت يافته است. مطالعة فراغت به عنوان امري اجتماعي و فرهنگي و بررسي اشكال متمايز آن برحسب الگوهاي مختلف نابرابري اجتماعي از حوزه هاي جديد مطالعاتي جامعه شناسي فراغت است. با توجه به اهميت روزافزون اين موضوع و همچنين ساختار جوان جمعيتي ايران، اين مقاله به مطالعه الگو و نحوه گذران اوقات فراغت جوانان 29-15 ساله ايراني و بررسي اشكال مختلف نابرابري اجتماعي در اين الگوها و رفتارها مي پردازد.
روش: روش تحقيق و منابع داده هاي بررسي مبتني بر تحليل ثانويه داده هاي طرح ملي «ويژگي هاي اجتماعي اقتصادي خانوار 1380» مركز آمار ايران مي باشد.
يافته ها: يافته هاي تحقيق بيانگر اهميت نمادين فراغت در زندگي اجتماعي جوانان و رابطه معنادار آن با اشكال مختلف تمايزات و نابرابري هاي اجتماعي در جامعه است.
نتايج: وضعيتي كه در چارچوب آن جوانان دسترسي متفاوتي به فرصت ها و موقعيت هاي مرتبط با اوقات فراغت دارند و در نتيجه الگوها و رفتارهاي فراغتي متفاوتي را با توجه به ابعاد مختلف نابرابري اجتماعي يعني نابرابري هاي فضايي، جنسيتي، قوميتي و طبقاتي تجربه مي كنند.

كليد واژه ها: جوانان، رفتار فراغتي، نابرابري اجتماعي، نابرابري جنسيتي، نابرابري فضايي، نابرابري قومي، نابرابري طبقاتي.

نویسندگان: رسول صادقی، اسماعیل بلالی، احمد محمدپور

فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، سال دهم، شماره 39، صفحات 389-357