تکنولوژی پلاسما می­تواند راهی برای تولید اکسیژن در مریخ باشد

پژوهشی جدید اذعان دارد که جو مریخ با ۹۶ درصد دی­ اکسیدکربن، شرایطی تقریبا ایده ­آل برای تجزیه دی اکسیدکربن آن با پلاسمای غیرگرمایی(غیرتعادلی) دارد. بطور دقیق ­تر، تولید اکسیژن بر روی سیارۀ مریخ می­ تواند به حل مشکل سوخت مورد نیاز برای بازگشت به زمین و ایجاد محیط قابل تنفس برای پایگاهی در آینده کمک کند.

ترکیب عمدۀ جو مریخ، دی­ اکسیدکربن(۹۵٫۹%) می ­باشد و درصد کمی آرگون(۱٫۹%)، نیتروژن(۱٫۹%) و دیگر گازها نیز در آن وجود دارد. دی ­اکسیدکربن را می­ توان به مونواکسیدکربن و اکسیژن تبدیل کرد. دکتر واسکو گوئرا، سرپرست این تحقیقات از دانشگاه لیسبون پرتغال در این باره گفت: «پرتاب فضاپیماهای دارای سرنشین به مریخ، قدم بعدی ما برای اکتشاف فضا می­ باشد. اگرچه ایجاد محیطی قابل تنفس چالش بزرگی محسوب می­ شود.»

«تغییرشکل دی­ اکسیدکربن با استفاده از پلاسما، زمینه­ ای نوظهور از تحقیقات دانشمندان می­ باشد که مشکلات تغییرات اقلیمی و تولید سوخت خورشیدی از عوامل محرکۀ این زمینه از تحقیقات بوده است. پلاسمای با دمای پایین یکی از بهترین روش­ ها برای تجزیه­ کردن دی­ اکسیدکربن می­ باشد که با برخورد الکترون و تبدیل انرژِی الکترون به برافروختگی لرزشی می­ باشد.» سیارۀ سرخ شرایط عالی برای تجزیه­ محلی منابع را دارد. علاوه بر وجود دی­ اکسید کربن­، دمای پایین جو مریخ می ­تواند باعث ایجاد اثر لرزشی قوی تری نسبت به زمین شود. همچنین دمای پایین جو می ­تواند باعث کندشدن واکنش شود که زمان کافی را برای جداسازی مولکول­ ها فراهم می ­سازد.

دکتر گوئرا در این باره گفت: «روش تجزیۀ پلاسمایی می­ تواند شرایط را برای ارسال فضاپیمای سرنشین ­دار به مریخ هموارتر کند. این روش نه تنها می ­تواند منبعی پایدار و قابل اطمینان از اکسیژن را برای ما فراهم کند، بلکه می ­تواند مونواکسیدکربن­ مورد نیاز برای سوخت پیشنهادی جدید موشکی را فراهم کند. این روش می ­تواند آماد (لجستیک) ماموریت­ مریخ را بسیار آسان­ تر کند. دیگر فواید این روش اتکای بیشتر به خود، کاهش خطر برای خدمه و کاهش هزینه­ تجهیزات مورد نیاز برای انجام ماموریت می­ باشد.» مجلۀ Plasma Sources Science and Technology منتشر شده است.

ترجمه: رضا کاظمی - بیگ بنگ