مطالعه طرح جامع توسعه سنگاپور

طرح جامع توسعه سنگاپور به دنبال تبدیل چالش انفجار جمعیت شهرنشینی به فرصتی برای ایجاد یک محیط زندگی و کار جذاب و سرزنده در ۱۰ تا ۱۵ سال آینده می باشد.

طرح جامع توسعه سنگاپور :

سنگاپور «دولت شهر» جزیره ای است که دارای مساحت کل ۶۵۰ کیلومتر مربع می باشد که دارای جمعیتی بالغ بر ۴٫۱ میلیون نفر می باشد . سنگاپور، کشوری جزیره ای در اقیانوس آرام آسیایی، سومین کشور متراکم دنیاست.

بسیاری از اقتصاد دانان معتقدند که عواملى مانند توسعه سازمانی-دولتی، ساختار ژئوپولتیکی، تشویق به پس انداز و سرما‌یه گذاری توسط دولت (نرخ پس انداز نسبت به تولید ناخالص داخلی‌ چیزی تقریبا ۵۰ درصد است در حالی‌ که این نرخ در کشوری مانند ژاپن ۱۹ درصد و در ایالت متحده نزدیک به ۱۱ درصد است)، و سرما‌یه گذاری در بخش صنعت و بنادر در سنگاپور نقشى اساسی‌ در پیشرفت این کشور داشته اند.

مهم ترین اصل در موفقیت سنگاپور در دوراندیشی پیش از طراحی شهرهای جدیدش، استفاده از استراتژی ” مردم محوری ” ( نخستْ، مردم ) خواهد بود.

فهرست زیر نشان دهنده چگونگی استفاده سنگاپور از چالش انفجار جمعیت شهرنشینی و تبدیل آن به فرصتی برای ایجاد یک محیط زندگی و کار جذاب و سرزنده می باشد.

نکته ۱ : برنامه ریزی بلند مدت جهت رشد و نوسازی

پایه گذاری اهداف بلند مدت و میان مدت، به پایا ساختن موقعیت شهر، در میان تغییرات جمعیتی و نوسان شرایط اقتصادی، کمک بسزایی می نماید.

نکته ۲ : پرورش تنوع و جامعیت

تنوع و گوناگونی، نفعی فرهنگی برای شهرها می باشد و محیط های شهری را بدل به فضاهایی جذاب و منحصر بفرد برای زندگی می گرداند. همچنین، فرصت های شغلی متعددی نیز در طراحی متنوع و جامع، به عنوان یک هدف، به وجود می آیند. طراحی جهت کاربری های متنوع و چندگانه و انعطاف پذیری در استفاده از زمین، جوامع را جهت عدم اتکای منحصر بر صنعت برای حل مسائل اقتصادی، تضمین می نماید. در حالی که، تنش های فرهنگی به علت عدم تحمل، در بعضی از جوامع به وجود می آیند، این نوع طراحی، تنوع امکانات و منابع را در میان گروه های مختلف اقتصادی و فرهنگی نیز، تضمین می نماید.

نکته ۳ : نزدیکی بیشتر با طبیعت

یک جزء کلیدی و پر اهمیت جهت شهرهای قابل زندگی، سلامت محیط زیست می باشد. این نکته بر نیاز شهر برای اختصاص جهت فضاهای سبز، بدنه هایی از آب، پارک ها و مکان های طبیعی جهت تفریح و سرگرمی، تاکید می نماید. فراوانی فضاهای سبز، خود راهی ست طبیعی جهت کنترل کیفیت هوا و درجه حرارت که می توانند از اثر جزیره بر آسفالت و بتن پدید آیند.

نکته ۴ : توسعه مقرون به صرفه و همسایگی های چندگانه

طراحی جوامع خودکفا و محلات فشرده، اضطراب بودن در شهرهای بزرگ را کم می نمایند و دسترسی به امکانات مشترک را فراهم و باعث ثبات بیشتر در پیوستگی جامعه می گردند. کاربری های چندگانه، همچنین بر تنوع اجتماعی و اقتصادی جامعه می افزاید و اهداف نکته ۲ را نیز تقویت می نماید.

نکته ۵ : تغییر فضاهای عمومی بدون استفاده

در کناره های مکان های عمومی و زیر ساخت های شهری، فضاهای بلا استفاده و هدر رفته زیادی وجود دارد. استفاده بهینه از این فضاها، فرصت های منحصر بفردی برای انواع گوناگون توسعه ، فراهم می سازد. این فضاهای عمومی بالقوه را می توان جهت اضافه نمودن به سرزندگی شهر، توسعه بخشید.

نکته ۶ : اولویت بندی گزینه های حمل و نقل سبز و ساختمان ها

توسعه زیرساخت های حمایتگر و تقویت کننده حمل و نقل سبز، به کم کردن وابستگی و مصرف انرژی، کمک شایانی می نماید و این امر، به توسعه منابع آگاه و پیش بینی استراتژی های رشد نیازمند می باشد. برخی از این سیاست ها شامل گسترش حمل و نقل عمومی و ایجاد پیاده روهایی امن و قابل دسترس می باشد.

نکته ۷ : کاستن از تراکم با تنوع و اضافه کردن مرزهای سبز

سنگاپور، با اتخاذ یک استراتژی در منطقه بندی، به تشویق توسعه چندگانه با استفاده از مجاورت ساختمان هایی با ارتفاع های متفاوت نموده است. ایجاد این خط آسمان متنوع می تواند در افزایش صمیمیت خیابان ها و اجتناب از بوجود آمدن دالان های باریک در امتداد خیابان هایی با آسمان خراش های بسیار، موثر باشد. این منطقه بندی مرکب، خودْ می تواند مشوقی در بوجود آوردن کاربری های چندگانه باشد.

نکته ۸ : فضاهای فعال جهت ایجاد امنیت بیشتر

پروژه های مسکن عمومی با ارتفاع زیاد، اقدام به افزایش دید بر خیابان ها می نمایند تا با ایجاد اصل ” چشمان همسایه ها بر شماست ” امنیت همسایگی ها را به طور موثرتری از اصل اقتدار و امنیت افزایش بخشند. این روش می تواند یک سیستم طبیعی و فراگیر از اعتماد را میان همسایه ها و جوامع فراهم نماید.

نکته ۹ : ارتقاء راه حل های نوآورانه و غیر متعارف

راه حل مشکلات شهری در شهرهایی با موقعیت خاص، تشویق در استفاده از روش های نوین و مبتکرانه، همراه با توجه به مدیریت منابع و کنترل استفاده از زمین می باشد.

نکته ۱۰ : مشارکت مردمی، عمومی و خصوصی

پیشرفت نیاز به همکاری دارد. مشارکت این سه گروه می تواند تضمینی بر حل مشکلات گوناگون و پاسخی بر نگرانی ها باشد. این همکاری عرصه های عمومی و خصوصی، دولت و شهروندان، حق مالکیت شهری را تضمین می نماید و تقاضای توسعه شهر را یکپارچه و همگانی می سازد.

تمرکز اصلی بر سه نکته بود که عبارت بودند از:

۱- بهبود کیفیت محیط زندگی ما.

• تنوع بیشتر مسکن برای رفع نیازهای مسکن و ایده آلهای مردم.
• دسترسی آسان به مناطق تفریحی.
• شناخت میراث طبیعی سنگاپور.

۲- ارائه انعطاف پذیری بیشتر برای کسب و کار

• فراهم آوردن انعطاف پذیری بیشتری برای کسب و کار از طریق مناطق کاربری زمین جدید.

۳- تقویت هویت

• تقویت هویت، تا حس تعلق در میان مردم سنگاپور را تشویق کند، و شخصیت و تنوع چشم انداز فیزیکی را بالا ببرد.

اولویت دیگر مشورت گسترده و عمیق با مردم است، به طوری که بتوان بازخورد بیشتری از آنها را در برنامه ها گنجانید.

اهداف و استراتژی ها

1. برطرف کردن الزامات قانونی برای بررسی طرح جامع هر پنج سال.
2. استراتژی هایی که بر اساس طرح مفهومی ۲۰۰۱ در جهت طرح اجرایی تر میان مدت آغاز شده اند به استراتژی های کوتاه مدت کاربری زمین تفسیر شده اند.
3. حصول اطمینان از اینکه زمین کافی محافظت شده برای هدایت توسعه در ۱۵ سال آینده وجود دارد. سیاست ها مرتبط و قابل انعطاف هستند، و به طور مداوم به سراسر جزیره اعمال می شود و این طرح باید قابل پیاده سازی باشد.
4. مشورت عمومی برای اطمینان حاصل کردن از اینکه برنامه با آرمان های عمومی هم راستا می باشد.

منابع:

کریم زاده, علی و شهرزاد شهریاری، ۱۳۹۰، شهر اکولوژیک رویکردی نو در توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: شهر سینو سنگاپور – تیانجین چین)

نویسنده و ارسال کننده: پریمان بوستانی